Η βασική μέθοδος επεξεργασίας λυμάτων είναι η χρήση διαφόρων τεχνικών μέσων για τον διαχωρισμό, την αφαίρεση και την ανακύκλωση των ρύπων που περιέχονται στα λύματα και τα λύματα ή τη μετατροπή τους σε αβλαβείς ουσίες για τον καθαρισμό του νερού.
Υπάρχουν πολλοί τρόποι επεξεργασίας των λυμάτων, οι οποίοι μπορούν γενικά να ταξινομηθούν σε τέσσερις κατηγορίες, δηλαδή βιολογική επεξεργασία, φυσική επεξεργασία, χημική επεξεργασία και φυσική επεξεργασία.
1. Βιολογική επεξεργασία
Μέσω του μεταβολισμού των μικροοργανισμών, οι οργανικοί ρύποι με τη μορφή διαλυμάτων, κολλοειδών και λεπτών εναιωρημάτων στα λύματα μετατρέπονται σε σταθερές και αβλαβείς ουσίες. Σύμφωνα με τους διαφορετικούς μικροοργανισμούς, η βιολογική επεξεργασία μπορεί να χωριστεί σε δύο τύπους: αερόβια βιολογική επεξεργασία και αναερόβια βιολογική επεξεργασία.
Η μέθοδος αερόβιας βιολογικής επεξεργασίας χρησιμοποιείται ευρέως στον βιολογικό καθαρισμό των λυμάτων. Σύμφωνα με τις διαφορετικές μεθόδους διεργασίας, η μέθοδος αερόβιας βιολογικής επεξεργασίας χωρίζεται σε δύο τύπους: μέθοδο ενεργού ιλύος και μέθοδο βιοφίλμ. Η ίδια η διαδικασία ενεργού λάσπης είναι μια μονάδα επεξεργασίας, έχει μια ποικιλία τρόπων λειτουργίας. Ο εξοπλισμός επεξεργασίας της μεθόδου βιοφίλμ περιλαμβάνει βιοφίλτρο, βιολογικό περιστρεφόμενο δίσκο, δεξαμενή οξείδωσης βιολογικής επαφής και βιολογική ρευστοποιημένη κλίνη, κ.λπ. Η μέθοδος βιολογικής λίμνης οξείδωσης ονομάζεται επίσης μέθοδος φυσικής βιολογικής επεξεργασίας. Η αναερόβια βιολογική επεξεργασία, γνωστή και ως επεξεργασία βιολογικής αναγωγής, χρησιμοποιείται κυρίως για την επεξεργασία οργανικών λυμάτων και ιλύος υψηλής συγκέντρωσης.
2. Φυσική θεραπεία
Οι μέθοδοι διαχωρισμού και ανάκτησης αδιάλυτων αιωρούμενων ρύπων (συμπεριλαμβανομένης της μεμβράνης λαδιού και των σταγονιδίων λαδιού) στα λύματα με φυσική δράση μπορούν να χωριστούν σε μέθοδο διαχωρισμού βαρύτητας, μέθοδο φυγοκεντρικού διαχωρισμού και μέθοδο συγκράτησης κόσκινου. Οι μονάδες επεξεργασίας που ανήκουν στη μέθοδο διαχωρισμού βαρύτητας περιλαμβάνουν καθίζηση, επίπλευση (αεροπλέξη) κ.λπ., και ο αντίστοιχος εξοπλισμός επεξεργασίας είναι θάλαμος άμμου, δεξαμενή καθίζησης, λιποσυλλέκτης, δεξαμενή επίπλευσης αέρα και οι βοηθητικές συσκευές της κ.λπ. Ο ίδιος ο φυγοκεντρικός διαχωρισμός είναι ένα είδος μονάδας επεξεργασίας, οι συσκευές επεξεργασίας που χρησιμοποιούνται περιλαμβάνουν φυγόκεντρο και υδροκυκλώνα κ.λπ. η μέθοδος διατήρησης οθόνης έχει δύο μονάδες επεξεργασίας: διατήρηση οθόνης πλέγματος και φιλτράρισμα. Η πρώτη χρησιμοποιεί πλέγματα και σήτες, ενώ η δεύτερη χρησιμοποιεί φίλτρα άμμου και μικροπορώδη φίλτρα κ.λπ. Η μέθοδος επεξεργασίας που βασίζεται στην αρχή της ανταλλαγής θερμότητας είναι επίσης μέθοδος φυσικής επεξεργασίας και οι μονάδες επεξεργασίας της περιλαμβάνουν εξάτμιση και κρυστάλλωση.
3. Χημική επεξεργασία
Μια μέθοδος επεξεργασίας λυμάτων που διαχωρίζει και αφαιρεί διαλυμένους και κολλοειδείς ρύπους στα λύματα ή τους μετατρέπει σε αβλαβείς ουσίες μέσω χημικών αντιδράσεων και μεταφοράς μάζας. Στη μέθοδο χημικής επεξεργασίας, οι μονάδες επεξεργασίας που βασίζονται στη χημική αντίδραση της δοσολογίας είναι: πήξη, εξουδετέρωση, οξειδοαναγωγή κ.λπ. ενώ οι μονάδες επεξεργασίας που βασίζονται στη μεταφορά μάζας είναι: εκχύλιση, απογύμνωση, απογύμνωση, προσρόφηση, ανταλλαγή ιόντων, ηλεκτροδιάλυση και αντίστροφη όσμωση κ.λπ. Οι δύο τελευταίες μονάδες επεξεργασίας αναφέρονται συλλογικά ως τεχνολογία διαχωρισμού μεμβράνης. Μεταξύ αυτών, η μονάδα επεξεργασίας που χρησιμοποιεί μεταφορά μάζας έχει τόσο χημική δράση όσο και σχετική φυσική δράση, επομένως μπορεί επίσης να διαχωριστεί από τη μέθοδο χημικής επεξεργασίας και να γίνει ένας άλλος τύπος μεθόδου επεξεργασίας, που ονομάζεται φυσική χημική μέθοδος.
εικόνα
Κοινή διαδικασία επεξεργασίας λυμάτων
1. Απολίπανση λυμάτων
Οι δείκτες ρύπανσης όπως η περιεκτικότητα σε λάδι, το CODcr και το BOD5 στα υγρά απορριμμάτων απολίπανσης είναι πολύ υψηλοί. Οι μέθοδοι επεξεργασίας περιλαμβάνουν εκχύλιση με οξύ, φυγοκέντρηση ή εκχύλιση με διαλύτη. Η μέθοδος εκχύλισης με οξύ χρησιμοποιείται ευρέως, προσθέτοντας H2SO4 για να ρυθμίσετε την τιμή του pH στο 3-4 για απογαλακτωματοποίηση, βρασμό στον ατμό και ανάδευση με αλάτι και παραμένοντας στους 45-60 τόνους για 2-4 ώρες, το λάδι σταδιακά επιπλέει για να σχηματίσει ένα γράσο. στρώμα. Η ανάκτηση του λίπους μπορεί να φτάσει το 96%, και η αφαίρεση του CODcr είναι μεγαλύτερη από 92%. Γενικά, η συγκέντρωση μάζας λαδιού στην είσοδο νερού είναι 8-10 g/L και η συγκέντρωση μάζας λαδιού στην έξοδο νερού είναι μικρότερη από 0,1 g/L. Το ανακτηθέν λάδι υποβάλλεται σε περαιτέρω επεξεργασία και μετατρέπεται σε μικτά λιπαρά οξέα που μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την παρασκευή σαπουνιού.
2. Ασβέστιο και λύματα αποτρίχωσης
Τα λύματα ασβεστοποίησης και αποτρίχωσης περιέχουν πρωτεΐνη, ασβέστη, θειούχο νάτριο, αιωρούμενα στερεά, 28% του συνολικού CODcr, 92% του συνολικού S2- και 75% του συνολικού SS. Οι μέθοδοι επεξεργασίας περιλαμβάνουν οξίνιση, χημική καθίζηση και οξείδωση.
Η μέθοδος οξίνισης χρησιμοποιείται συχνά στην παραγωγή. Υπό τις συνθήκες αρνητικής πίεσης, προσθέστε H2SO4 για να ρυθμίσετε την τιμή του pH σε 4-4,5, να δημιουργήσετε αέριο H2S, να το απορροφήσετε με διάλυμα NaOH και να δημιουργήσετε θειωμένο αλκάλιο για επαναχρησιμοποίηση. Η διαλυτή πρωτεΐνη που κατακρημνίζεται στα λύματα διηθείται, πλένεται και ξηραίνεται. γίνει προϊόν. Ο ρυθμός απομάκρυνσης σουλφιδίου μπορεί να φτάσει περισσότερο από 90%, και τα CODcr και SS μειώνονται κατά 85% και 95% αντίστοιχα. Το κόστος του είναι χαμηλό, η λειτουργία παραγωγής είναι απλή, εύκολη στον έλεγχο και ο κύκλος παραγωγής συντομεύεται.
3. Λύματα χρωμίου μαυρίσματος
Ο κύριος ρύπος των αποβλήτων από τη βυρσοδεψία με χρώμιο είναι το βαρύ μέταλλο Cr3+, η συγκέντρωση μάζας είναι περίπου 3-4 g/L και η τιμή του pH είναι ασθενώς όξινη. Οι μέθοδοι επεξεργασίας περιλαμβάνουν την κατακρήμνιση αλκαλίων και την άμεση ανακύκλωση. Το 90% των οικιακών βυρσοδεψείων χρησιμοποιούν τη μέθοδο αλκαλικής καθίζησης, προσθέτοντας ασβέστη, υδροξείδιο νατρίου, οξείδιο μαγνησίου κ.λπ. στα απόβλητα υγρά χρωμίου, αντιδρώντας και αφυδατώνοντας για να ληφθεί λάσπη που περιέχει χρώμιο, η οποία μπορεί να επαναχρησιμοποιηθεί στη διαδικασία βυρσοδεψίας αφού διαλυθεί σε θειικό οξύ .
Κατά τη διάρκεια της αντίδρασης, η τιμή του pH είναι 8,2-8,5 και η κατακρήμνιση είναι καλύτερη στους 40°C. Το αλκαλικό ίζημα είναι οξείδιο του μαγνησίου, ο ρυθμός ανάκτησης χρωμίου είναι 99%, και η συγκέντρωση μάζας του χρωμίου στα απόβλητα είναι μικρότερη από 1 mg/L. Ωστόσο, αυτή η μέθοδος είναι κατάλληλη για βυρσοδεψεία μεγάλης κλίμακας και ακαθαρσίες όπως το διαλυτό λάδι και η πρωτεΐνη στην ανακυκλωμένη λάσπη χρωμίου θα επηρεάσουν το μαυριστικό αποτέλεσμα.
4. Ολοκληρωμένα λύματα
4.1. Σύστημα προεπεξεργασίας: Περιλαμβάνει κυρίως εγκαταστάσεις επεξεργασίας όπως σχάρα, δεξαμενή ρύθμισης, δεξαμενή καθίζησης και δεξαμενή επίπλευσης αέρα. Η συγκέντρωση της οργανικής ύλης και των αιωρούμενων στερεών στα λύματα του βυρσοδεψείου είναι υψηλή. Το σύστημα προεπεξεργασίας χρησιμοποιείται για τη ρύθμιση του όγκου και της ποιότητας του νερού. αφαιρέστε τα SS και τα αιωρούμενα στερεά. να μειώσει μέρος του ρυπαντικού φορτίου και να δημιουργήσει καλές συνθήκες για μεταγενέστερη βιολογική επεξεργασία.
4.2. Σύστημα βιολογικού καθαρισμού: Το ρ(CODcr) των λυμάτων βυρσοδεψίας είναι γενικά 3000-4000 mg/L, το ρ(BOD5) είναι 1000-2000 mg/L, το οποίο ανήκει σε οργανικά λύματα υψηλής συγκέντρωσης, τιμή m(BOD5)/m(CODcr). Είναι 0,3-0,6, που είναι κατάλληλο για βιολογική επεξεργασία. Προς το παρόν, η τάφρο οξείδωσης, το SBR και η οξείδωση βιολογικής επαφής χρησιμοποιούνται ευρύτερα στην Κίνα, ενώ ο αερισμός με πίδακα, ο αντιδραστήρας βιοφίλμ παρτίδας (SBBR), η ρευστοποιημένη κλίνη και η αναερόβια κλίνη λάσπης ανόδου (UASB).
Ώρα δημοσίευσης: Ιαν-17-2023
